Trudno określić. Wszystko zależy od zakresu prac. Przykładowo w przypadku podstawowego zakresu jaki realizujemy na typowych otworach w wałach wirników czas realizacji to od 1 dnia do dwóch dni.
Proces wygląda następująco:
- zapytanie ofertowe,
- oferta,
- przyjęcie oferty i wystawienie zamówienia,
- przyjęcie zamówienia do realizacji i jego wykonanie,
- podpisanie protokołu technicznego i wystawienie faktury,
Specjalizujemy się w honowaniu w długich otworów w wałach. Długość honowania do 14.000 mm przy skoku honownicy 4.000 mm. Zakres średnic otworów, które honujemy to 60 do 220 mm z możliwością realizacji przy większych średnicach. Honowanie realizujemy przy zachowaniu klasy chropowatości z Ra0,4. Generalnie realizujemy honowania otworów w wałach wirników turbin parowych, wirników generatorów i wirników turbin wiatrowych. Dzięki honownicy, jaką posiadamy możemy wykonać usługę u klienta.
Nie.
Nasi specjaliści posiadają ogromne doświadczenie z zakresu wykonywania badań jak i wiedzy obiektowej, biorąc udział w całym procesie remontu i diagnostyki urządzeń wirujących potrafimy dobierać technologię i wspieramy Klienta podczas procesu ofertowania i realizacji usługi. Niekiedy nasi Klienci są podwykonawcami globalnych dostawców, wtedy również nasz bezpośredni Zleceniodawca ma suport techniczny.
Zakres realizacji badań jest ogromny. Z założeń właścicielskich nie wykonujemy badań dla energetyki z wyjątkiem badań otworów centralnych i badań ultradźwiękowych. Po wpłynięciu zamówienia analizujemy nasze techniczne możliwości. Nie realizujemy usługi, której nie możemy zrealizować.
Zgodnie z definicją po ich wykonaniu badany element może dalej pracować. Badania wykonuje się na etapie wytwarzania, szukając wad powstających podczas wytwarzania. Drugim etapem jest eksploatacja, gdzie celem jest wykrycie wad powstałych na skutek użytkowania. O ile na etapie wytwarzania technolog określa zakres badań i ich wykonanie jest stosunkowo proste, to badania w trakcie eksploatacji wymagają większej wiedzy i zasobów. Tu badania wykonujemy na obiekcie, w elektrowni, statku, moście. W tym wypadku opracowanie zakresu badań wynika z diagnostyki i nie może być dziełem przypadku.
Zastosowanie badań NDT jest bardzo szerokie i ograniczone tylko możliwością zastosowania metody badawczej oraz kosztem ich wykonania. Z drugiej strony nawet wysoki koszt badań jest znacznie niższy od wyłączenia urządzenia z eksploatacji czy katastrofy. W przypadku bezpieczeństwa zdrowia i życia ludzi nie ma żadnej dyskusji. Nikt z nas nie poleci samolotem, którego stan techniczny jest nieznany. Dlatego zastosowanie NDT jest tam gdzie ważne jest bezpieczeństwo i niezawodność.
Bezpieczeństwo, niezawodność, ograniczenie awaryjności i jej skutków.
Badania nieniszczące dzielimy na metody objętościowe czyli badania ultradźwiękowe oraz radiograficzne oraz powierzchniowe wg podziału na badania wizualne, prądowirowe, penetracyjne i magnetyczno-proszkowe. Ich dobór zależy od rodzaju materiału np. ferro- lub nieferromagnetyczny, spodziewanych wskazań: powierzchniowe, podpowierzchniowe czy w objętości. Ważna też jest optymalizacja procesu ze względu na operacje związane z przygotowaniem, czasem wykonania badań oraz ich kosztów.
Główną zaletą honowania jest wysoka dokładność tej metody. Dzięki honowaniu uzyskujemy wysoką precyzję wymiaru, tolerancji i kształtu. Inną zaletą honowania jest fakt, że nie wpływa ono na jakość i strukturę obrabianej powierzchni.
Honowanie przemysłowe jest metodą stosowaną w obróbce wykańczającej brył obrotowych takich jak walce czy stożki, uzębień elementów lub otworów wyciętych w opisanych powyżej strukturach.
Obydwie obróbki są obróbkami wykańczającymi. Różnią się jakością uzyskiwanej powierzchni i tak polerowanie może być wykorzystywane do osiągnięcia wyłącznie walorów estetycznych. Poprzez honowanie możemy mieć wpływ na kształt obrabianej powierzchni czego nie uzyskamy w procesie polerowania.
Ten typ obróbki cechuje wysoka dokładność wymiarowa i wysoka jakość powierzchni. Uzyskuje się 10 -13 klasy chropowatości to jest Rz 0,8 -0,05.
Tak możemy honować na wymiar. Jednak trzeba pamiętać o ograniczeniach w tym zakresie jakie wynikają przy tej obróbce. Przy honowaniu jest możliwe zebranie warstwy materiału 0,03 mm do 0,3 mm maksymalnie do 1 mm.
W wyniku honowania możliwe jest bardzo dokładne usunięcie warstwy materiału od 0,03 mm do 0,3 mm maksymalnie do 1 mm.
Do tych materiałów zaliczamy miedzy innymi: Stal, aluminium, brąz, żeliwo, miedź, materiały posiadające powłoki metalowe, metaliczne czy węglikowe.
Nie, zachowuje ona strukturę obrabianej powierzchni. Wynika to z mniejszych prędkości narzędzi obrabiających oraz mniejszego nacisku na obrabianą powierzchnię, przez co ilość wydzielanego ciepła w trakcie obróbki jest relatywnie mniejsza.
Na pytanie nie da się odpowiedzieć bez określenia konkretnego przedmiotu i konkretnego zakresu.